Ken jij ze nog? Die dingen zijn volgens mij al eeuwen oud. Salmiak knotsen.
Ik koop de lollies zelfs nooit (meer) maar hier in het dorp zijn er enkele restaurants die, in plaats van pepermuntjes of iets dergelijks, salmiak knotsen op de bar of bij de uitgang hebben staan. En dan ben ik verloren. Net als gistermiddag …
'Kijkavond'
In het studentenhuis van de jongste komt een kamer vrij en een selectie van mogelijk nieuwe huisgenotes mogen komen opdraven voor een keuring. Dit wordt simpelweg een kijkavond genoemd, ongeacht het tijdstip van de dag ;-)
Studentenkamer
Eén van hen zal de gelukkige worden en een plekje in het huis veroveren. Ditzelfde ritueel heeft mijn kind twee maanden geleden ook ondergaan en nu is ze druk bezig de studentenkamer om te toveren tot haar eigen plekje. Van verschillende kanten heeft ze al hulp gehad maar in mijn auto lag nog de tafel van oma die in bruikleen wordt genomen en de retro lamp moet nog een verbinding maken met de elektriciteit.
Benzine
Normaal gesproken probeer ik te tanken bij een benzinestation in ons dorp maar dit keer zou het toch echt Breda worden. Iets met anders niet meer thuis kunnen komen. Door een wegafsluiting kon ik niet tanken bij het benzinestation wat vriend Google voor mij had gevonden (lees: goedkoop) en kwam ik bij de Texaco terecht. Dat scheelt toch zo'n € 0,06 per liter.
Afrekenen
En ik weet het, ik kan heel flauw 8 liter tanken, weet zeker dat ik thuis kom. Daar heb ik niet voor gekozen, mijn groene blik snort nu – tijdelijk – op dure benzine.
Bij de mevrouw aan de kassa pin ik de liters benzine en dan ben ik verloren. Daar, op de toonbank, staan ze in een grote bak mij toe te lachen, uit te dagen alsof ze zeggen: 'pak me, lik me, eet me'.
Salmiak knots
Glimlachend loop ik de winkel uit nadat ik nog eens € 0,40 heb neergelegd. Eentje mag ik de mijne noemen, het water loopt me in de mond bij de gedachte alleen al. Heel secuur heb ik gekozen, de salmiak piept er op verschillende plaatsen doorheen en hij is groot.
Plastic verpakking
Weet je nog dat af en toe die plasticjes onmogelijk om de knots heen gedraaid zaten. Dat je bijna vloekend het plastic eraf scheurde. Nou, deze gaf helemaal mee. In een split second was hij van z'n plastic omhulsel ontdaan. Alsof het zo moest zijn.
Genieten
Het ultieme genieten was begonnen en duurde maar liefst 30 hele minuten van centrum Breda tot voorbij de rondweg Eindhoven.
Hoe gelukkig kun je zijn?
