Na de wandeling ‘rund um den Zwißelsberg’ vroeg de inwendige mens om aandacht. Het was heerlijk weer, de lunch was gescoord en die dacht ik aan de waterkant te verorberen. Ergens.
Op mijn telefoon zag ik een groot stuwmeer, de Rappbodetalsperre. Dat werd het doel. Tot ik de Titan-RT zag.