Na Hed Kandi (concertgebouw Amsterdam) en Elements of Life (wijnfort Lent) was het dit keer de beurt aan Quest4Trance – The Beach Edition 2015 (Elements Beach).

'Mam,' zegt ze, 'wat ga jij vandaag allemaal doen?'

Het is zaterdag en er staat boodschappen doen in de planning plus mijn grote hobby: poetsen. Not! En misschien nog een wandeling. Gewoon omdat het kan én omdat het heerlijk weer is. In deze volgorde vertel ik het haar. Ongeveer.

'Ja,' gaat ze verder, 'want ik wilde voorstellen om een stukje te gaan wandelen, maar wel ergens waar we niet zo vaak naartoe gaan.'

De afgelopen 10 dagen is het kermis geweest is ons mooie durpke. Tien hele dagen. Wat had ik een goede voornemens. En wat is er van terecht gekomen? He-le-maal niets!

Vind ik het erg? Ja en nee. Ja omdat ik toch graag met mijn nieuwe camera met licht en beweging had gespeeld. Nee omdat ik mezelf dan volledig voorbij gerend zou zijn. Gistermiddag heb ik mijn enige rondje kermis gemaakt en dat was de goede keuze.

Kijk je mee?

Al een jaar of twee loop ik te kwijlen bij de gedachte aan een systeemcamera. Maar, mijn digitale spiegelreflex en compactcamera deden eigenlijk nog precies wat ze moesten doen. En toen kocht Pascal een Samsung NX300, een systeemcamera. Ik zal het niet ontkennen, dat beetje groen en geel van jaloezie kleurde mij niet zo mooi ;-)

Nu, na ruim een jaar, twee vakanties, een aantal uitstapjes en zo'n 800 foto's verder, is hij niet helemaal tevreden over de camera. Hij miste de zoeker.

Nog niet zo lang geleden heb ik met M. een aantal dagen Warschau onveilig gemaakt. We gingen in alle opzichten voor low budget. Een bezoek aan één (of meerdere) melkbars mag dan uiteraard niet ontbreken.

We hebben kort voorpret gehad, maar hee, alle voorpret die je hebt is leuk. Toch?
De middag voor vertrek ben ik al naar dochter M. gegaan want Eindhoven. 's Avonds hebben we gegeten bij Happy Italië en dat verhaal vind je hier: Happy Italy Eindhoven

Aan de vooravond van onze stedentrip naar Warschau dachten dochter M. en ik eens 'flink' uit de band te springen. Happy Italy was in de volksmond bekend door de grote, goede porties voor weinig geld. En aangezien we op een low low LOW budget trip gingen was Happy Italy the place to be.

Na een zware verkoudheid en een intensieve, vermoeiende week is het niet verstandig om een lange wandelroute te gaan lopen. Dat vindt mijn moeder overigens ook, plus zij is al helemaal niet van het alleen wandelen. En dan toch gewoon gaan hè ;)

Jaren geleden heb ik op de Maashorstfair een aantal uitgestippelde knooppuntenroutes gekocht. Erg leuk omdat er ook over de omgeving en de bijzonderheden uitleg wordt gegeven. Wandelroute 12 door de Reekse bossen werd het doel. En die 6,5 km lengte, anderhalf uur wandelen (én fotograferen) of zo?

De knooppuntenroutes zijn erg leuk om te wandelen (vind ik), maar ik heb zelden een complete route gehad. Ook deze keer weer. Er missen paaltjes of ik zie ze gewoon niet. De route loopt anders dan op de kaart en dan ben ik letterlijk en figuurlijk van het padje. En - niet geheel onbelangrijk - de routes zijn ALTIJD langer dan wordt aangegeven.

Kijk, kijk nou! Dit kun je toch niet weerstaan? Dit is het moment dat je écht naar buiten wil: zacht briesje uit het oosten en strakblauwe lucht. (For the records, 't windje was wél fris)