Eigenlijk staat GLOW elk jaar in mijn agenda. Zo ook dit jaar van 12 - 19 november. Maar niet elk jaar ga ik er ook daadwerkelijk heen. Vorig jaar bijvoorbeeld zat ik in het vliegtuig naar Cuba. Het jaar daarvoor kwam het niet uit en heb ik - na mijn cursus - kort een ieniemini heel klein stukje van de route gelopen. 

De keren daarvoor was ik één van die irritante fotografen die met haar statief soms een soort van gevecht leverde met de andere bezoekers. Of te lang stond te spelen met sluitertijd en/of diafragma. Op zo'n moment loop ik GLOW bij voorkeur alleen ;)

Wat vooraf ging en een kleine terugblik: is een stedentrip of zelfs een volledige vakantie in het aangename gezelschap van me, myself & I voor herhaling vatbaar of kon ik niet snel genoeg weer naar huis?

Bijna 8 maanden geleden zag ik een betaalbaar vliegticket naar Kopenhagen met vertrektijden waarbij je maximaal op de plaats van bestemming verblijft. Op dat moment stond er al heel lang de reisgids 'Copenhagen' in mijn boekenkast. Het sommetje één plus één is afgelopen weekend dan ook waarheid geworden ;-)

Afgelopen weekend ben ik op bezoek geweest bij Albert & Tine Wubs, twee lieve mensen die ik al járen ken. Maar zij zijn ook de trotse eigenaren van Dierenpension Marknesse en de succesvolle webshop gavetas.nl. En deze middag was de tulpenroute van het tulpenfestival ons doel, maar ik heb ook een kijkje achter de schermen van een webshop mogen nemen. En dat was maximaal genieten. Kijk je mee?

Deze week was ik voor overleg in Eindhoven. Om het nuttige met het aangename te combineren, werd er al snel besloten een vorkje te prikken in de stad. Zelf ben ik daar nul bekend maar mijn tafelgenote woont er al jaren. En ik vertrouwde op haar goede keuze.

Verbaasd!

Maar wat schetste mijn verbazing? Ze bekende dat ze op internet goede dingen over Trattoria Mangiare had gelezen maar er zelf nog nooit binnen was geweest. Maar hier zou deze avond verandering in komen.

Laten we eerlijk zijn, ik heb niets, maar dan ook helemaal niets met fantasy. Twee derde van mijn kids, de dames dus, kunnen zich helemaal verliezen in een fantasy-boek. Evenals films of de verfilmingen van de boeken. En ik zit erbij en ik kijk erna. Maar kan het mij boeien? Absoluut NIET.

En toch, afgelopen weekend heb ik voor de tweede keer mijn pootjes in Elfia gezet en ik vind het GE-WEL-DIG! De gemoedelijke sfeer, de mooie mensen. En samen met mij hebben nog zo'n 15.000 mensen van dit spektakel genoten.

Na Hed Kandi (concertgebouw Amsterdam) en Elements of Life (wijnfort Lent) was het dit keer de beurt aan Quest4Trance – The Beach Edition 2015 (Elements Beach).

'Mam,' zegt ze, 'wat ga jij vandaag allemaal doen?'

Het is zaterdag en er staat boodschappen doen in de planning plus mijn grote hobby: poetsen. Not! En misschien nog een wandeling. Gewoon omdat het kan én omdat het heerlijk weer is. In deze volgorde vertel ik het haar. Ongeveer.

'Ja,' gaat ze verder, 'want ik wilde voorstellen om een stukje te gaan wandelen, maar wel ergens waar we niet zo vaak naartoe gaan.'

De afgelopen 10 dagen is het kermis geweest is ons mooie durpke. Tien hele dagen. Wat had ik een goede voornemens. En wat is er van terecht gekomen? He-le-maal niets!

Vind ik het erg? Ja en nee. Ja omdat ik toch graag met mijn nieuwe camera met licht en beweging had gespeeld. Nee omdat ik mezelf dan volledig voorbij gerend zou zijn. Gistermiddag heb ik mijn enige rondje kermis gemaakt en dat was de goede keuze.

Kijk je mee?

Al een jaar of twee loop ik te kwijlen bij de gedachte aan een systeemcamera. Maar, mijn digitale spiegelreflex en compactcamera deden eigenlijk nog precies wat ze moesten doen. En toen kocht Pascal een Samsung NX300, een systeemcamera. Ik zal het niet ontkennen, dat beetje groen en geel van jaloezie kleurde mij niet zo mooi ;-)

Nu, na ruim een jaar, twee vakanties, een aantal uitstapjes en zo'n 800 foto's verder, is hij niet helemaal tevreden over de camera. Hij miste de zoeker.