Uit mijn comfortzone op de Titan-RT

27 juli 2022

Na de wandeling ‘rund um den Zwißelsberg’ vroeg de inwendige mens om aandacht. Het was heerlijk weer, de lunch was gescoord en die dacht ik aan de waterkant te verorberen. Ergens.

Op mijn telefoon zag ik een groot stuwmeer, de Rappbodetalsperre. Dat werd het doel. Tot ik de Titan-RT zag.

De Rappbodetalsperre

Op het gemakje toerend richting het Rappbodestuwmeer kwam ik tot de ontdekking dat het nog niet zo simpel was om dáár aan het water te gaan recreëren. Elke afslag richting het meer leverde onverharde wegen met grit en stofwolken op. Plus verbodsborden voor autoverkeer. Het leek me wel handig om me hier aan de verkeersregels te houden …

Op de – digitale – kaart waren er mooie uitzichtpunten en wandelroutes aangegeven maar wandelen, dát had ik al voldoende gedaan voor deze dag. Uiteindelijk besloot ik dan toch richting de stuwdam te rijden in de hoop daar zicht te hebben op water.

De Rappbodetalsperre is het grootste stuwmeer van de Harz met een volume van ruim 109 miljoen m³ en behoort met het stuwmeer van de Grote Dhüntalsperre tot de grootste stuwmeren – als drinkwaterreservoir – van Duitsland. De stuwdam is de hoogste van Duitsland en is 106 m hoog.

Terwijl ik richting de stuwdam reed, werd het steeds drukker met auto’s. Op zich vreemd want ik had nergens veel toeristen gezien. Alles werd duidelijk toen ik de langste hangbrug van Duitsland zag, de Titan-RT.

Wat toen in me opkwam? Ja! Neeeeeeee!! Durf ik dit?

De Titan-RT

Ondertussen was het al halverwege de middag en had ik begrepen dat er een wachtrij van een klein uur voor de hangbrug was. De maximumcapaciteit was bereikt en volgens het principe één eraf, één erop duurt de daadwerkelijke toegang wel even. Zeker als je van die personen hebt die elke hoek willen fotograferen ;)

Al met al besloot ik alleen een ticket voor de hangbrug te kopen en de toren, ook met wachtrij, jammer genoeg te skippen. Toen ik eindelijk door de toegangspoort was en de voetjes BIJNA op het rooster van de brug kon plaatsen, voelde ik toch een soort van kriebel in mijn buik.

Heb ik last van hoogtevrees? Ja. Nee. Niet echt. Toch?

Ik stap in een vliegtuig, heb in een luchtballon gezeten, klim het Josephskreuz op (met een dichte trap!), rijd 100.000 haarspeldbochten op de hoogste bergpas in Frankrijk, heb op een paard (!) gereden. Maar zet me niet op een ladder tegen het huis aan. Dat levert gegarandeerd knikkende knieën op. Dus zeg het maar, hoogtevrees?

Had ik al gezegd dat het heerlijk weer was? Ja hè?! Maar niet dat er een behoorlijke wind stond.
Bij de eerste stapjes voelde ik het al. De brug zwiepte behoorlijk heen en weer en ik moest mezelf goed vasthouden om het evenwicht niet te verliezen. In eerste instantie was fotograferen een behoorlijke uitdaging: strak tegen de regeling gedrukt om maar zo stabiel mogelijk te staan. Naarmate ik verder de brug opliep, wende het wel. Het gezwiep dan hè. Door het rooster naar beneden kijken, bleef toch lichtelijk slikken.

Het uitzicht vanaf de brug is spectaculair aan de noordoost kant. Aan de zuidwest kant kijk je tegen de stuwdam aan en over het stuwmeer. Ook erg mooi, maar anders.

Enkele specs van de Titan-RT

Voltooien van de bouw: 2017
Gewicht constructie: 120 ton
Hoogte: 75 meter
Lengte: 458,50 meter
Hoofdophangkabels: 4, met een diameter van 65 mm
Stabilisatiekabels: 2
Breedte van de brug: 1,2 meter
Hoogte van de reling: 1,3 meter, zijkanten afgesloten met RVS netten

Waar vind je de Titan-RT

Adres:
Rappbodetalsperre
38889 Stad Oberharz am Brocken

Telefoon:
(+49) 39454 892273

www.titan-rt.de
Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.

De GigaSwing

In het midden op de Titan-RT is een platform. Leuk zul je denken. Dat dacht ik ook. Totdat ik in de gaten kreeg dat dit de basis is van de GigaSwing. Met andere woorden: je dondert kiept aan een elastiek bijna 75 meter naar beneden, alleen of in een tandemsprong, jojoot wat op en neer en komt lachend weer boven. Tenminste, dat is de bedoeling als je niet de hele boel al hebt onder gekotst.

Bungee jumpen dus. Oftewel slingersprong in het Nederlands. Voor mij is dit in 3 termijnen: nu niet, dan niet, nooit niet en vol afgrijzen zie ik mensen naar beneden duiken. Het kan leuke plaatjes opleveren voor de toeschouwer, dat dan weer wel.

Meer informatie over de openingstijden en de kosten van deze sprong vind je hier: www.harzdrenalin.de/gigaswing

De MegaZipline

Heb je nog niet genoeg van de adembenemende en doodenge activiteiten?

De MegaZipline is dan weer een heel andere uitdaging. De zipline wordt ook wel de Flying Fox genoemd en is op dit moment de langste dubbele touwglijbaan van Europa. Hier geen gejojo maar een vrijwel recht lijn naar beneden. Iemand die zich hier in de diepte stort, is goed zicht- en hoorbaar aan het beginpunt boven de Titan-RT maar verdwijnt als een stipje boven het Rappbodetal wanneer, een kilometer verder, de eindbestemming bereikt wordt. Dat alles met een topsnelheid tot 85 kilometer per uur. Ook dit, voor geen goud. Ik ga liever gewoon dood.

Meer informatie over de openingstijden en de kosten van de zipline vind je hier: www.harzdrenalin.de/megazipline

Excuses & respect

Excuses zijn misschien wel op z’n plaats voor de bovenstaande stukjes tekst. Je snapt het al, de GigaSwing en de MegaZipline, dat is totaal niet aan mij besteed. Hartkloppingen, nachtmerries, bedenk het maar alleen al bij het idee dat ik hier iets mee zou moeten. De Titan-RT was eigenlijk al buiten mijn comfortzone.

Daarentegen heb ik diep respect voor degene die zich aan zo’n kabel naar beneden de diepte instorten. Al dan niet met een gruwelijk gegil ;)

Voor iedereen is er wel wat te doen

Wanneer je denkt dat dit hier alleen activiteiten voor waaghalzen te vinden zijn, kom je bedrogen uit. Een wandeling door de prachtige omgeving, een bootje huren, een speeltuin, verzorging voor de inwendige mens, een rondleiding door de stuwdam. Het behoort allemaal tot de mogelijkheden.

Meer informatie over alle activiteiten vind je hier: www.titan-rt.de/aktivitaeten

* note to self:

Een wegenkaart mag, naast een wandelkaart, nooit meer ontbreken op vakantie. Navigatie en telefoon zijn een uitkomst, maar ik mis het papieren geknisper en het overzicht.